Ζήτω η εργατική πρωτομαγιά
Απεργούμε όλοι την Παρασκευή 1η Μαΐου 2020
Η 1η Μάη είναι ημέρα απεργίας, δεν είναι αργία.
Συνάδελφοι
Ο εορτασμός της 1ης ΜΑΗ φέτος είναι διαφορετικός από άλλες χρονιές και αυτό γιατί η τάξη μας έχει χάσει χιλιάδες μέλη από τις συνέπειες του νέου κορονοϊού και τις ελλείψεις που υπάρχουν στα συστήματα υγείας όλων των χωρών, όπου η Υγεία είναι εμπόρευμα.
Τιμάμε τους χιλιάδες αυτούς νεκρούς δίνοντας μήνυμα στην ελληνική κυβέρνηση και στις κυβερνήσεις όλων των χωρών ενώνοντας τη δύναμη μας με τους εργαζόμενους όλων των χωρών στην παγκόσμια απεργία της 1ης ΜΑΗ, με απαίτηση μέτρων για ένα καλύτερο αύριο. Με σύνθημα:
Ο ΟΡΑΤΟΣ ΕΧΘΡΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ
ΔE ΘΑ ΠΛΗΡΩΣΕΙ ΞΑΝΑ Ο ΛΑΟΣ
Έχει ιδιαίτερη σημασία μαζικά, μαχητικά, να συμμετέχουμε στην απεργία γιατί η επόμενη μέρα είναι εδώ και είναι μαύρη για τους εργάτες και τους υπαλλήλους όλων των κλάδων.
Έχουν βρει πρόφαση, η κυβέρνηση και τα άλλα κόμματα που υπηρετούν τους βιομήχανους και τους επιχειρηματίες, και νομοθετούν μέτρα που από τη μια δίνει εκατομμύρια ευρώ σε αυτούς για να στηρίξει την οικονομία, όπως λένε και από την άλλη παίρνουν μέτρα καταστολής σε βάρος του εργατικού – λαϊκού κινήματος που ανά πάσα στιγμή θα είναι έτοιμοι να τα εφαρμόσουν.
Απεργούμε γιατί ενώ είμαστε εμείς που παράγουμε ότι υπάρχει σε αυτό τον πλανήτη καμία κυβέρνηση δεν παίρνει ούτε τα ελάχιστα μέτρα ώστε να διαφυλαχτεί το υπέρτατο αγαθό της Υγείας. Γιατί ακόμα και σε αυτή την περίοδο η ελληνική κυβέρνηση δεν άκουσε τα σωματεία και τους φορείς του εργατικού κινήματος ώστε να γίνουν πράξη τα αιτήματα μας, που αυτά διασφαλίζουν την υγεία των εργατών σε κάθε περίπτωση. Γιατί αντί να γίνουν προσλήψεις ιατρών και νοσηλευτικού προσωπικού (οι οποίοι είναι χιλιάδες άνεργοι), να ανοίξουν νοσοκομεία και μονάδες υγείας (τα οποία υπάρχουν ήδη και όλες οι κυβερνήσεις τα προηγούμενα χρόνια τα έκλειναν κατά δεκάδες για να μειώσουν τον κρατικό τομέα) δίνει ζεστό χρήμα στους εργοδότες και κουνά προκλητικά το δάχτυλο σε όσους αγωνίζονται.
Απεργούμε γιατί ακόμα και σε αυτές τις συνθήκες υπάρχουν συνάδελφοι που έχουν απολυθεί, είναι σε αναστολή σύμβασης, δεν τους έχουν δοθεί το δώρο του Πάσχα, μένουν απλήρωτοι, χιλιάδες άλλοι είναι άνεργοι δίχως ούτε καν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Ακόμα και όσα προπαγανδίζει η κυβέρνηση για χρήματα σε όσους πλήττονται δεν καλύπτουν την πλειοψηφία των εργατών ούτε για να καλύψει τις βασικές ανάγκες.
Όλα τα προηγούμενα χρόνια, με το πρόσχημα να βγούμε από την κρίση και τα μνημόνια, έχουμε κάνει πολλές θυσίες, έχουμε χάσει πολλά δικαιώματα. Βλέπαμε πως την ίδια περίοδο όμως μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι γιγαντώνονταν, με επενδύσεις, αγορές κ.α. Εκεί που έκλεινε ένα μηχανουργείο ή ένα μικρομάγαζο, οι μεγάλοι του κλάδου το εξαγόραζαν ή και αντλούσαν εργάτες έμπειρους, δίχως συμβάσεις , δίχως δικαιώματα, με αποτέλεσμα να αυξάνεται η παραγωγή και να μειώνεται το κόστος. Το αποτέλεσμα είναι να έχει παραχθεί τεράστιος πλούτος που εμείς που τον παράγουμε δεν τον αγγίζουμε. Πιο τρανό παράδειγμα είναι αυτό που γίνεται τώρα με το πετρέλαιο, που ενώ έχει παραχθεί ήδη περισσότερο από αυτό που μπορούν να αποθηκεύσουν εμείς δε μπορούμε να βάλουμε μερικά λίτρα για να ζεσταθούμε το χειμώνα. Αυτό γίνεται με όλα το προϊόντα χρόνια τώρα. Το αποτέλεσμα θα είναι μία ακόμα κρίση.
Όσο και να πασχίζουν οι δυνάμεις του εργοδοτικού – κυβερνητικού συνδικαλισμού να περνά η αντεργατική πολιτική με τη στήριξη των εργατών εμείς θα τους χαλάμε τα σχέδια. Όλες οι ανακοινώσεις που έχουν βγει από τις δυνάμεις αυτές στη ΓΣΕΕ, στον ΠΟΕΜ και σε άλλες Ομοσπονδίες, σε εργατικά κέντρα και σωματεία όπου έχουν την πλειοψηφία, είναι στήριξης της αντεργατικής πολιτικής της κυβέρνησης. Καλούν τους εργαζόμενους να βάλουν (ξανά) πλάτη και να φορτωθούν τα βάρη. Τρανό παραδείγματα στον κλάδο μας είναι οι ανακοίνωση που έβγαλε η πλειοψηφία του σωματείου στην ΑΝΑΛΚΟ, ή στα ναυπηγεία Ελευσίνας που κράτησαν εχθρική στάση απέναντι στην κινητοποίηση με επίθεση προς το Συνδικάτο μας επειδή μπήκαμε μπροστά να απαιτήσουμε το δώρο του Πάσχα, στην ΑΝΑΛΚΟ ή τις θέσεις εργασίας, τη ζωή με δικαιώματα στα ναυπηγεία.
ΠΛΗΡΩΣΑΜΕ ΠΟΛΛΑ – ΝΑ ΜΗΝ ΠΛΗΡΩΣΟΥΜΕ ΞΑΝΑ
Εδώ όμως υπάρχει ΠΑΜΕ. Υπάρχουν οι ταξικές δυνάμεις που δεν κάθονται με σταυρωμένα τα χέρια. Υπάρχουν δυνάμεις οι οποίες σε οποιεσδήποτε συνθήκες μπαίνουν μπροστά ώστε να διασφαλιστούν τα εργατικά δικαιώματα. Δίνουν το χέρι σε όλους τους εργάτες να σηκωθούν ένα μπόι ψηλότερα. Ενώσαμε τις δυνάμεις μας με του Υγειονομικούς στις 7/4 στα νοσοκομεία, με τους εργάτες στα Ναυπηγεία Ελευσίνας και τους μεταλλεργάτες της Ζώνης στις 15/4 (Μ. Τετάρτη), με τους εργαζόμενους στην ΑΝΑΛΚΟ. Έχουμε καθημερινό ραντεβού μέσα και έξω στα εργοστάσια του κλάδου κάθε μέρα γιατί εκεί χτυπά η καρδιά της τάξης μας.
Συνεχίζουμε με ψηλά τη γροθιά στην πανελλαδική ημέρα δράσης στις 28 Απρίλη που κηρύττουν δεκάδες σωματεία, εργατικά κέντρα και Ομοσπονδίες για τη συνέχεια της δράσης. Με πλατύ άνοιγμα στους χώρους δουλειάς, με στάσεις εργασίας, με συνελεύσεις μέσα στους χώρους δουλειάς και με όποια άλλη μορφή αποφασίσουν οι εργαζόμενοι.
Και θα συνεχίσουμε γιατί αυτή είναι η αποστολή της τάξης μας. Αυτό είναι το δίδαγμα των εργατών του Σικάγο το 1886, του αιματοβαμμένου ΜΑΗ το 1936 της Θεσσαλονίκης, των 200 εκτελεσμένων κομμουνιστών στην Καισαριανή το ΜΑΗ του 1944.
«Aυτά τα δέντρα δε βολεύονται με λιγότερο ουρανό,
αυτές οι πέτρες δε βολεύονται κάτου απ’ τα ξένα βήματα,
αυτά τα πρόσωπα δε βολεύονται παρά μόνο στον ήλιο,
αυτές οι καρδιές δε βολεύονται παρά μόνο στο δίκιο».
Η ΔΙΟΙΚΗΣΗ