ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΚΑΤΑΡΓΕΙΤΑΙ, ΟΣΟ ΣΑΠΙΟ ΚΙ ΑΝ ΕΙΝΑΙ, ΧΩΡΙΣ ΤΗΝ ΤΑΞΙΚΗ ΠΑΛΗ,
ΤΟ ΜΟΝΟ ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΟ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ ΠΟΥ ΠΡΟΚΥΠΤΕΙ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ 1821
H Επανάσταση του 1821 πραγματοποιήθηκε σε μια περίοδο κατά την οποία ψυχορραγούσε ο παλιός φεουδαρχικός τρόπος παραγωγής. Στο μεγαλύτερο μέρος της Ευρώπης η ανάπτυξη της βιομηχανικής παραγωγής είχε γεννήσει τις νέες τάξεις, την αστική και την εργατική και είχε ήδη οδηγήσει σε ανατροπή της φεουδαρχίας μέσα από μια σειρά επαναστάσεων, με πιο γνωστή τη Γαλλική Επανάσταση το 1789. Στη θέση της φεουδαρχίας εμφανίστηκε ένα νέο κοινωνικό –οικονομικό σύστημα, ο καπιταλισμός και είχε επικρατήσει στα σημαντικότερα οικονομικά κέντρα της εποχής.
Μέσα σε αυτό το περιβάλλον, λάμβανε χώρα η συγκρότηση της ελληνικής αστικής τάξης που ασφυκτιούσε μέσα στα περιοριστικά πλαίσια της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Ωστόσο, οι δυνάμεις που πρωτοστάτησαν στην Επανάσταση, εξαιτίας και των ιδιαίτερων συμφερόντων τους, δεν είχαν ενιαία αντίληψη για τον τρόπο κατάκτησης, τη μορφή και τις διεθνείς συμμαχίες της νέας εξουσίας και αυτό πυροδότησε μια σειρά από αντιπαραθέσεις στο εσωτερικό του επαναστατικού στρατοπέδου που έφτασαν έως και την εκδήλωση ανοιχτών ένοπλων συγκρούσεων (Ελληνικός εμφύλιος 1823-1825). Το γεγονός αυτό δεν είναι καθόλου πρωτοφανές στην ιστορία των αστικών επαναστάσεων, για παράδειγμα η Γαλλική Επανάσταση ολοκληρώθηκε μετά από μια ολόκληρη δεκαετία όπου έγιναν πολλές και σκληρές εμφύλιες συγκρούσεις.
Η διακυβέρνηση του Καποδίστρια αποτελεί τη γενέθλια πράξη του ελληνικού αστικού κράτους και επομένως διαμόρφωσε το πλαίσιο μέσα στο οποίο κινήθηκαν οι εξελίξεις των επόμενων χρόνων και η ταξική πάλη έως και τις μέρες μας.
Φιέστες και εκδηλώσεις της κυβέρνησης
με σκοπό να συνταχτούμε όλοι στον ίδιο στόχο
της «εθνικής ενότητας»
Η κυβέρνηση συγκρότησε την Επιτροπή «Ελλάδα 2021», με σκοπό την κατάρτιση και το συντονισμό των σχετικών κρατικών δράσεων και εκδηλώσεων, μέσω των οποίων επιδιώκεται να προβληθούν και να επικρατήσουν η ιστορική «ανάγνωση» και τα σύγχρονα μηνύματα - συμπεράσματα από τη σκοπιά της αστικής τάξης. Ως κυρίαρχο μήνυμα και επίκαιρο πολιτικό δίδαγμα παρουσιάζεται η «εθνική ενότητα», τόσο ως στοιχείο που οδήγησε στην επικράτηση και την επιτυχία της Επανάστασης όσο και ως σημερινή «αναγκαιότητα» για το παρόν και το μέλλον της χώρας. «Όλοι οι Έλληνες μαζί».
Στην πραγματικότητα, όπως αποδεικνύεται από τη μελέτη της Ιστορίας της Επανάστασης του 1821 και απ’ όλη την Ιστορία της ανθρωπότητας, η «εθνική ενότητα» δεν υπήρξε ποτέ και ούτε είναι δυνατό να υπάρξει σε συνθήκες ανειρήνευτων ταξικών αντιθέσεων και πάλης. Οι ταξικές αντιθέσεις ήταν, είναι και θα είναι -όσο υπάρχουν ταξικές κοινωνίες- πανταχού παρούσες, καθώς δεν δημιουργούνται και δεν καθορίζονται από τις όποιες υποκειμενικές διαθέσεις και επιδιώξεις. Έχουν αντικειμενικό χαρακτήρα και είναι ασυμφιλίωτες. Ποτέ τα συμφέροντα των αστών και των εργατών δεν ήταν ίδια. Δεν χρειάζεται να πούμε πολλά, οι αριθμοί μιλάνε μόνοι τους. Δέκα άνθρωποι σε όλο τον κόσμο έχουν εισόδημα όσο 3,5 δισ. Άνθρωποι!
Το πραγματικό μήνυμα της επανάστασης του 1821
Το 1821 η αστική επανάσταση αποτελούσε τη μοναδική διέξοδο στο κοινωνικό αδιέξοδο της φεουδαρχίας και για αυτό εκείνη την εποχή ήταν προοδευτική. Όμως η αστική τάξη εδώ και πάνω από 100 χρόνια έχει σταματήσει να αποτελεί δύναμη προόδου, εμποδίζει την πρόοδο της κοινωνίας. Το καπιταλιστικό κράτος όσο εκσυγχρονίζεται, γίνεται περισσότερο αποδοτικό για να υπηρετεί την εκμετάλλευση, της εργατικής τάξης και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων πιο σκληρά, πιο αυταρχικά.
Καινούριο, σύγχρονο για τη σημερινή εποχή είναι μια νέου τύπου εξουσία με βασικό χαρακτηριστικό την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο, που τον πλούτο θα τον καρπώνονται αυτοί που τον παράγουν. Που τα χαρακτηριστικά αυτής της κοινωνίας θα είναι οεργαζόμενος να ζει χωρίς το φόβο της ανεργίας θα έχει πρόσβαση στη δωρεάν υγεία τα παιδιά του θα μπορούν να μορφώνονται ολοκληρωμένα εντελώς δωρεάν. Οι κοινωνικές ανάγκες να προσδιορίζονται με βάση το επίπεδο ανάπτυξης της επιστήμης και της τεχνολογίας και όχι της κερδοφορίας μιας χούφτας παράσιτων.
Η μελέτη της Ιστορίας, ποτέ δεν προσφέρει «έτοιμες λύσεις», μας τροφοδοτεί με χρήσιμα ιστορικά διδάγματα. Και το συγκεκριμένο ιστορικό γεγονός μας διδάσκει ότι οι επαναστάσεις αποτελούν το όχημα της κοινωνικής προόδου που ανατρέπει τις ιστορικά ξεπερασμένες τάξεις και την εξουσία τους.